بابا گوريو

داستان‌ بابا گوريو كه‌ فيليپ‌ برتو آن‌ را «شاهكار نبوغ‌ انساني‌» مي‌خواند، چون‌ ستاره‌اي‌ تابناك‌ در ميان‌ ساير آثار بالزاك‌، نويسندة‌ نامي‌ فرانسه‌، مي‌درخشد و بي‌شك‌ از شاهكارهاي‌ ادبيات‌ جهاني‌ به‌ شمار مي‌رود. در اين‌ داستان‌، بالزاك‌ با قلمي‌ موشكاف‌ اجتماع‌ خوش‌ظاهر و زشت‌نهاد عصر خود را توصيف‌ مي‌كند. قهرمانان‌ برجستة‌ اين‌ داستان‌ به‌ عنوان‌ مظهر و نمونة‌ كامل‌ افراد نوع‌ خود شهرت‌ جهاني‌ يافته‌اند، مثلاً «گوريو» نمودار بارزي‌ از فداكاري‌ و ازخودگذشتگي‌ بي‌پاياني‌ است‌ كه‌ از مهر پدري‌ سرچشمه‌ مي‌گيرد. بالزاك‌ در ترسيم‌ روحيات‌ قهرمانان‌ اين‌ داستان‌ چنان‌ مهارت‌ و استادي‌ نشان‌ داده‌ است‌ كه‌ كم‌تر خواننده‌اي‌ است‌ كه‌ از مطالعة‌ آن‌ متأثر نگردد و شايد همين‌ قدرت‌ تأثير است‌ كه‌ «كلود فارر» عضو فرهنگستان‌ فرانسه‌ را واداشته‌ تا بگويد: «اين‌ كتاب‌ را نه‌ فقط‌ بايد بزرگ‌ترين‌ رمان‌ فرانسه‌ دانست‌، بلكه‌ بايد آن‌ را بزرگ‌ترين‌ رمان‌ جهان‌ به‌ شمار آورد.»