این كتاب بررسی جامعی است از مسائل عمدهای در زمینه رابطه علم و دین به ویژه در زمانه معاصر پدیده آمده است. مؤلف با آن كه موضوع علم و دین را متفاوت میداند معتقد است كه نقاط اتفاق و اشتراك بسیار بین این دو در روش و نگر ش وجود دارد و در هر دو حوضه عینیت محض ممكن نیست و وجود آگاهی انسان در هر دو آنها ناگزیر است. به عبارت دیگر وی علم و دین را دو زبان مكمل میداند نه متعارض، باربور در این كتاب جهانبینی یكپارچهای را ارائه كرده است كه در آن نظم و نظام طبیعت را در چهار چوب آرای كلامی متأخذ از تعبیر و تفسیر وحی تاریخی و احكام دینی بررسی كرده است. علاوه بر این نویسنده واكنشهای قدیم و جدید تعارض علم در برابر اندیشه دینی(مسیحی) را نیز تحلیل كرده است. این كتاب به عنوان كتابی درسی و دانشگاهی تألیف شده و روش آن آموزشگرانه است نه جدلی. در پایان هر فصل تلخیص مؤجز و فشردهای ارائه شده است كه بسیار مفید وخواندنی است. نویسنده كتاب اصلا چینی است(متولد 1923) اما سالها استاد فیزیك و نیز صاحب كرسی ادیان در دانشگاههای آمریكا بوده است. ترجمه كتاب از روی چاپ سوم (1972) نسخه اصلی صورت گر فته است.